“លាហើយឥណ្ឌា លាផ្តាំកូនចៅ លាពេទ្យឃោរឃៅ សម្លាប់ប៉ាខ្ញុំ” នេះជាចំណងជើង នៃសារដែលគណនីហ្វេសប៊ុកមួយឈ្មោះ Bee Kin បានបង្ហោះសារ ចែករំលែកពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដែលបានជួប ទៅកាន់មហាជនឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្ន សូមលើកយកខ្លឹមសារទាំងស្រុង ផ្សាយជូនខាងក្រោមនេះ ៖
«លាហើយឥណ្ឌា លាផ្តាំកូនចៅ លាពេទ្យឃោរឃៅ សម្លាប់ប៉ាខ្ញុំ» រឿងនេះសូមផ្តាំទៅបងប្អូនញាតិមិត្តទាំងអស់ កុំអោយជួបរឿងដូចខ្ញុំ ប៉ាខ្ញុំគាត់មានដុំសាច់នៅថ្លើមខាងស្តាំ ហើយបានទៅពិនិត្យសុខភាពនៅប្រទេសថៃ ពេទ្យថៃ ក៏បាននិយាយថា គាត់នឹងអាចជា ប្រសិនបើគាត់ធ្វើការវះកាត់អោយបានលឿនបំផុតព្រោះថា កម្រឹត Alpha (មហារីក) ត្រឹមតែ1900 ប៉ុណ្ណោះ… ។
តែខ្ញុំ មិនព្រមទេ ព្រោះគិតថា ថ្លើម គឺជាកន្លែងសំខាន់ណាស់ នៅក្នុងរាងកាយ ហើយក៏សម្រេចចិត្ត សួរគេសួរឯងសិន ដើម្បីយកមកពិភាក្សាជាមួយបងប្អូន… ជួបជុំគ្នាហើយ ក៏បានសម្រេចចិត្តថា ទៅប្រទេសឥណ្ឌាព្រោះមានគេច្រើនដែរ ដែលវះកាត់ជោគជ័យនៅឥណ្ឌា… ។ គេបាននិយាយថា នៅឥណ្ឌា ជំនាញខាងថ្លើមណាស់ គេអាចវះកាត់, ប្តូរ ឫក៏ព្យាបាលបាន… ។
មិនបង្អង់ទេ ខំជិះពីថៃ មកភ្នំពេញទាំងយប់ ហើយក៏បានមកដល់ឥណ្ឌា នៅថ្ងៃទី៣០ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៩ មកដល់ហើយ ក៏បានអោយគេមើលឯកសារពីថៃ ហើយបានពិភាក្សាជាមួយ វេជ្ជបណ្ឌិត ចំនួន៤នាក់ ប៉ុន្តែនៅតែមិនទាន់សម្រេចដែរ ។ សុខចិត្តអោយគេពិនិត្យសុខភាពម្តងទៀត ទាំងអស់ហើយ យកទៅពិភាក្សាជាមួយ វេជ្ជបណ្ឌិត២នាក់ទៀត គឺវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញវះកាត់ និងវេជ្ជបណ្ឌិតទូទៅ តែចម្លើយគឺដូចគ្នា នឹងខាងពេទ្យថៃដែរ ។
ចុងក្រោយពួកខ្ញុំក៏បានសួរទៅ វេជ្ជបណ្ឌិតវះកាត់ថា តើក្នុងអំឡុងពេលវះកាត់ និងក្រោយពេលវះកាត់ តើគាត់អាចនឹងមានហានិភ័យ ដល់អាយុជីវិតប៉ុន្មានភាឝរយដែរ ? ហើយពេទ្យក៏បានពន្យល់ថា «ហានិភ័យក្នុងការវះកាត់មានតែ១ទៅ២%ប៉ុណ្ណោះ តែបើមេរោគមហារីក អាចនឹងមកវិញ៧០% និង៣០%ទៀតមិនមកវិញទេ ហើយគេបានបញ្ជាក់ថា បើមានបញ្ហាអី គេនឹងអាចដូរថ្លើមជួយយើងបាន» ។
អ៊ីចឹងហើយ ពួកយើងក៏មានភាពកក់ក្តៅ នឹងជឿជាក់លើ វេជ្ជបណ្ឌិតជាខ្លាំង ហើយបានធ្វើការសម្រេចចិត្តភ្លាម ព្រោះចង់អោយប៉ាឆាប់ជា ឈប់គិត ឈប់ខ្វល់ពីជំងឺហ្នឹងទៀត ប៉ុន្តែជាអកុសលគាត់ មិនបានស្លាប់ដោយមេរោគមហារីកទេ គឺគាត់ស្លាប់ដោយបចេ្ចកទេសរបស់ពេទ្យទៅវិញ ។
ថ្ងៃទីមួយ ដែលពេទ្យធ្វើការវះកាត់គាត់រួចហើយ មិនមានអីទេ សភាពធម្មតា លុះដល់ព្រឹកថ្ងៃទីពីរ អ្នកបកប្រែក៏បានខលមកប្រាប់ថា គាត់រើពេក របូតទុយោឈាមដែលចេញពីពោះ អ៊ីចឹងហើយ គេក៏យកគាត់ទៅដោះថ្នេរដែលបានវះ ដើម្បីដាក់ម្តងទៀត ប៉ុន្តែអ្វីដែលគេធ្វើ គឺមិនដូចការប្រាប់យើងទេ រយៈពេល២ម៉ោងជាង ពេលដែលរួចរាល់ គេបានប្រាប់យើងម្តងទៀតថា គេបានដាក់ម៉ាស៊ីនចូលទៅអ៊ុតថ្លើមគាត់ ដែលនៅសល់មួយជំហៀង ដើម្បីឃាត់ឈាម ដែលហូរមិនឈប់ ។
ព្រោះតែការ ធ្វេសប្រហែសរបស់ពេទ្យ ទើបក្រោយពេលអ៊ុត ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ គេបានដាក់ឈាមរហូតអស់ជាង៣០ប្លោក ដែលនាំអោយគាត់ ប៉ះពាល់ទៅដល់សេរីរាង្គផ្សេងៗ ដូចជាសួត បេះដូង និងតម្រងនោមជាខ្លាំង ហើយគាត់ ក៏ចាប់ផ្តើមខ្សោយទៅ ខ្សោយទៅ រហូតដល់ថ្ងៃទី៨ ក្រោយពេលវះកាត់ គាត់ក៏បានផុតទៅ(ស្លាប់) ទាំងដែលមិនអស់ចិត្ត ព្រោះថា សុខភាពរបស់គាត់ រឹងមាំធម្មតា ពិសារបាន សម្រានលក់ ហើយថែមទាំងគ្មានឈឺអ្វីបន្តិចសោះ ហេតុអ្វីបានទៅជាអ៊ីចឹង ? ចុងក្រោយ គេបានត្រឹមនិយាយថា គេអស់លទ្ធភាពហើយសូម្បីពាក្យសុំទោសចេញពីមាត់វេជ្ជបណ្ឌិតមួយម៉ាត់ ក៏គ្មាន ។
ហ្វេសប៊ុក Bee Kin ដដែលបញ្ជាក់ថា ធម្មតា ជាទូទៅមុនពេលដែលចូលដល់ដំណាក់វះកាត់ វេជ្ជបណ្ឌិតត្រូវមើល លើគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីចៀសវាងមានបញ្ហាក្នុងពេលវះ និងក្រោយពេលវះ តែនេះ វះកាត់យើងមានបញ្ហាហើយ បែរជាមិនជួប ផ្តល់យោបល់អោយយើងថា ត្រូវមានជម្រើសណា ដែលល្អ សម្រាប់ជួយសង្គ្រោះទេ បែរជាសម្រេចខ្លួនឯងថា ត្រូវអ៊ុតថ្លើមគាត់ម្តងទៀតទៅវិញ (អាចប្តូរថ្លើម ជួយសង្រោះបាន នៅពេលដែលដោះអ៊ុតថ្លើមគាត់ម្តងទៀត) ធម្មតាទេ គាត់ជាមនុស្សចាស់ មិនអាចទៅស៊ូ ជាមួយនឹងការវះកាត់ ជា២ ទៅ៣ដងបានទេ ។
តែខ្ញុំវិញ ហៅក៏លេងលឺ សួរក៏លេងបានឆ្លើយ ចង់ជួបក៏លេងបានឃើញ សល់ត្រឹមតែរូបថត តើវាឈឺប៉ុនណា ? ហើយពួកយើង ក៏មិនបានសួរនាំអីទៀតដែរ ព្រោះដឹងថា ទោះជាយ៉ាងណា ក៏មិនអាចហៅគាត់បានមកវិញបានទេ ។
អ៊ីចឹងហើយ ទើបខ្ញុំសូមផ្តាំផ្ញើបងប្អូនទាំងអស់ ព្រោះនេះជាមេរៀនជីវិតមួយ ដែលត្រូវចងចាំ មិនអាចបំភ្លេចជា រាងរហូត ហួសហើយ ក៏មិនបានទៅបន្ទោសអ្នកណាដែរ មានតែបន្ទោសខ្លួនឯង ដែលជឿជាក់ខ្លាំងពេក
ចុងក្រោយ សូមផ្តាំផ្ញើជូនដល់ពេទ្យទាំងអស់ សូមអោយមានការទទួលខុសត្រូវ និងប្រុងប្រយ័ត្ន មុននឹងសម្រេចចិត្តធ្វើការវះកាត់អ្វីមួយ ព្រោះថា ជីវិតមនុស្ស គឺមានតម្លៃណាស់ មិនអាចយកលុយទៅទិញបានទេ បើសិនខុសហើយ គឺត្រូវខុសមួយជីវិត រីឯសាច់ញាតិបងប្អូនវិញ ក៏ត្រូវរងទុក្ខឈឺចាប់ណាស់ ពាក្យចុងក្រោយដែលលឺចេញពីមាត់គាត់ គឺផ្តាំកូន ផ្តាំចៅ ផ្តាំគ្រប់គ្នា កុំទៅឥណ្ឌាទៀត ខុសតែគាត់មួយទៅបានហើយ… ឈឺចាប់! ៕
អត្ថបទ៖ kbn
